Ból ostry i przewlekły w narządzie ruchu

Ból według definicji Międzynarodowego Stowarzyszenia Badania Bólu to: nieprzyjemne doznanie czuciowe i emocjonalne związane z rzeczywistym lub potencjalnym uszkodzeniem tkanek lub opisywane w kategoriach takiego uszkodzenia.

Ból ostry w narządzie ruchu powstaje najczęściej w wyniku podrażnienia zakończeń nerwowych układu nocyceptywnego przez silne bodźce ( uraz, choroba ), które mogą powodować uszkodzenie tkanek. Ten rodzaj bólu nazywa się bólem receptorowym, jest on doznaniem, które poznaje w ciągu swojego życia prawie każdy człowiek. Jeśli dolegliwości bólowe trwają dłużej niż 3 miesiące lub utrzymują się po wygojeniu uszkodzonych tkanek, wówczas mamy doczynienia z bólem przewlekłym. U wszystkich chorych cierpiących z powodu przewlekłego bólu występują podobne mechanizmy powodujące: obniżenie jakości życia, zaburzenia fizjologiczne, psychologiczne i społeczne. Zależą one od czasu trwania bólu i stopnia jego natężenia, a nie od przyczyny powstania bólu. U chorych z bólem przewlekłym zamiast pobudzenia psychicznego i niepokoju pojawia się depresyjny nastrój, nadmierna drażliwość i zdenerwowanie. Dlatego też ból przewlekły często traktowany jest jako choroba sama w sobie, wymagająca wielokierunkowego postępowania.

Zespoły dolegliwości bólowych towarzyszące schorzeniom narządu ruchu należą do najczęstszych doznań bólowych jakie obecnie nękają współczesną populację ludzką i stanowią poważny problem współczesnej medycyny. W większości chorób narządu ruchu- zapalnych, zwyrodnieniowo- zniekształcających, nowotworowych, a zwłaszcza pourazowych – ból może być pierwszym i dominującym objawem zaistniałej patologii.

Przewlekły ból będący następstwem czynnościowego lub trwałego uszkodzenia tkanek określonego odcinka narządu ruchu powoduje odruchowe ograniczenie jego funkcji- ruchomości, a w dalszej konsekwencji upośledzenie sprawności i wydolności fizycznej.

Proces chorobowy o różnym charakterze, wywołujący ból w obrębie narządu ruchu może dotyczyć skóry, tkanki podskórnej, mięśni, ścięgien i więzadeł, naczyń, pni nerwowych, okostnej, kości i struktur tkankowych stawu. Charakter bólu może się zmieniać w czasie i jest uzależniony od indywidualnych cech odczuwania bólu, sposobu i skuteczności leczenia oraz procesu reperacji struktur narządu ruchu. Leczenie zespołów bólowych w narządzie ruchu jest procesem trudnym i złożonym, zwłaszcza w sytuacji kiedy stwierdzone są nieodwracalne zmiany w strukturach narządu ruchu. Jednak właściwe postępowanie lecznicze może w znacznym stopniu poprawić jakość życia przez poprawę sprawności, przy jednoczesnym zmniejszeniu bólu.

Najlepszym sposobem leczenia przewlekłego bólu jest zapobieganie. Obejmuje ono wykrywanie czynników sprzyjających występowaniu bólu i próbę ich usuwania.

Obecnie bardzo skuteczne w walce z bólem w narządzie ruchu są różnego rodzaju metody i koncepcje terapeutyczne stosowane we współczesnej fizjoterapii i rehabilitacji. Do jednych z najczęściej stosowanych należą:

KINETIC CONTROL
– zajmuje się diagnostyką, oceną i funkcjonalną rehabilitacją dysfunkcji narządu ruchu. Koncepcja ta może być również stosowana jako narządzie profilaktyczne, dzięki któremu jesteśmy w stanie zdiagnozować dysfunkcję i przez odpowiednio zaplanowane postępowanie uchronić się przed wystąpieniem patologii w narządzie ruchu.

TERAPIA MANUALNA
– jest praktyczną częścią medycyny. Zajmuje się ręcznym badaniem i leczeniem zaburzeń czynności różnych struktur układu ruchu (stawów, więzadeł, mięśni). Podczas zabiegu wykorzystuje się różnego rodzaju techniki manualne np. mobilizacje, manipulacje w celu poprawy ruchomości, zmniejszenia dolegliwości bólowych, a co za tym idzie poprawę funkcji.

KINESIOLOGY TAPING
– jest to koncepcja pracy z pacjentami z różnymi dysfunkcjami narządu ruchu polegająca na ocenie screeningowej i terapii mięśniowo-powięziowej wykorzystującej elastyczny plaster Kinesiology Tape/K-Active Tape®. Kinesiology Taping pomocny jest w terapii bólu, korekcji układu powięziowego, reedukowaniu czynności ruchowych.

MASAŻ TKANEK GŁĘBOKICH
– to terapia tkanek miękkich działająca na warstwach tkanek nieopracowywanych w masażu klasycznym czy sportowym. Metoda polegająca na zrozumieniu warstwowej budowy ciała oraz możliwościach pracy z warstwami tkanek, cieszy się rosnącą popularnością wśród fizjoterapeutów, osteopatów i masażystów na całym świecie. Zastosowane techniki mają w celu rozluźnienie, wydłużenie oraz uwolnienia zbędnych napięć w obrębie głębiej położonych tkanek. Masaż ten daje szerokie możliwości zastosowania i zadawalające rezultaty już po pierwszym zabiegu.

Równocześnie z rehabilitacją, fizjoterapią przy dużym nasileniu dolegliwości bólowych stosuje się leczenie farmakologiczne. Zdarza się również, że zastosowane leczenie nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wtedy okazać się może konieczne leczenie operacyjne.

Leczenie bólu, pomimo stosowania różnorakich technik i leków, pozostaje nadal nie do końca rozwiązanym problemem medycznym

 

Źródło artykułu : http://www.terapio.pl