CERA TŁUSTA sprawia znacznie więcej problemów niż każdy inny rodzaj cery. Spotykana jest u młodych kobiet i dziewcząt, ujawnia się dopiero około 12 roku życia. Powodem przetłuszczania się skóry (łojotoku) jest zbyt duża aktywność gruczołów łojowych. Gruczoły te nie mają ujścia bezpośrednio na powierzchnię skóry, są połączone z kanalikami tworzącymi wyloty mieszków włosowych, do których przedostaje się sebum (łój skórny). Przyczyny wpływające na ich aktywność to: zaburzenia czynności wewnątrzwydzielniczych i nadmierne wydzielanie progesteronu u kobiet. Łojotok jest on podłożem takich chorób, jak łupież łojotokowy, łojotokowe zapalenie skóry, trądzik, trądzik różowaty.
Skóra przetłuszcza się najbardziej w miejscach zwanych obszarami łojotokowymi, czyli o największym nagromadzeniu gruczołów łojowych. Są to: środkowa część twarzy, czoło, nos i broda, a także plecy, oraz centralna część klatki piersiowej. Tłusta skóra ma na ogół ziemisty kolor i jest błyszcząca nawet zaraz po myciu. Sprawia wrażenie grubej i mało wrażliwej. Nadmierne wydzielanie sebum przysparza wielu problemów, głownie natury estetycznej, w ciągu dnia daje dyskomfort związany m.in. ze świeceniem skóry, poszerzeniem porów oraz nietrwałością makijażu.
Cera taka ma skłonności do tworzenia się zaskórniaków, grudek ropnych oraz wyprysków. Bardzo rzadko w przypadku cery tłustej występują rozszerzone naczynka krwionośne. Jeżeli tak już się dzieje, umiejscowione są przy skrzydełkach nosa. Nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV, opalanie na słońcu, solarium może pogorszyć stan skóry. Cera tłusta dobrze reaguje na czynniki zewnętrzne – wiatr, zimno, słońce, a także na mydło, wodę, zaś dużo gorzej reaguje na czynniki wewnętrzne, takie jak stres, zaburzenia hormonalne, napięcia nerwowe i zaburzenia układu trawiennego. Stosunkowo późno zaczyna się starzeć, w wieku starszym nie ulega patologicznemu wysuszaniu, dłużej zachowuje elastyczność, gładkość, dłużej pozostaje młoda.