CHOROBA REFLUKSOWA PRZEŁYKU polega na nieprawidłowym cofaniu się kwaśnej treści żołądkowej do przełyku, z powodu zaburzonej czynności zwieracza dolnego przełyku.
Jest najczęstszą dolegliwością ze strony układu pokarmowego, zwykle powodującą zapalenie przełyku poprzez uszkodzenie jego błony śluzowej. Częstość występowania refluksu zwiększa się wraz z wiekiem – osoby starsze chorują częściej. Zwykle jest chorobą przewlekłą przebiegającą z okresami zaostrzeń i remisji. Powoduje znaczne pogorszenie jakości życia chorych.
Objawy typowe: zgaga (uczucie pieczenia, palenia za mostkiem), cofanie się treści żołądkowej do przełyku, dolegliwości nasilają się w pozycji leżącej na wznak, przy pochylaniu się, po obfitym lub tłustym posiłku.
Objawy nietypowe: poranna chrypka (spowodowana drażnieniem strun głosowych przez zarzucaną treść żołądkową), suchy kaszel, świszczący oddech, ból w klatce piersiowej, skurcz oskrzeli, zapalenie krtani (dysfonia), ucisk w gardle.
Wpływ na rozwój choroby mogą mieć: spożywanie pokarmów obniżających ciśnienie dolnego zwieracza przełyku np. smażonych i tłustych potraw, czekolady, picie mięty, spożywanie owoców cytrusowych, potraw pikantnych, palenie papierosów, picie alkoholu, otyłość, ciąża, noszenie obcisłej odzieży, urazy klatki piersiowej.
Chorobę refluksową przełyku często można rozpoznać już na podstawie objawów. Leczenie choroby polega na modyfikacji stylu życia oraz zmianie nawyków żywieniowych. Bardzo ważne jest unikanie potraw które wpływają na rozwój choroby. Objaw takie jak zgaga nasila się zwykle po posiłku, trwa nawet do dwóch godzin. Podczas snu w pozycji leżącej nasila się cofanie treści pokarmowej, dlatego zaleca się uniesienie głowy o kilka centymetrów, np. używając do tego celu dużej poduszki, co powinno temu zapobiegać . Najlepiej ostatni posiłek spożywać co najmniej trzy godziny przed snem.
Gdy wprowadzone zmiany stylu życia nie skutkują, zaleca się leczenie farmakologiczne polegające m.in. na zażywaniu leków hamujących wydzielanie kwasu solnego z żołądka, jest to grupa leków, nazywanych inhibitorami pompy protonowej. Należy przyjmować leki na 20-30 minut przed pierwszym posiłkiem danego dnia. W ciągu 6-8 tygodni terapii, wyleczyć można od 75 do 100 % chorych. Najczęściej po ustąpieniu dolegliwości konieczne jest długotrwałe leczenie podtrzymujące, aby nie doszło do nawrotu, polegające na podawaniu podobnych leków lecz o najmniejszej skutecznej dawce dostosowanej indywidualnie do pacjenta. Gdy objawy nie ustępują i nasilają się stosuje się odpowiednie badania. Jednym z nich jest endoskopia z pobraniem wycinka ze śluzówki przełyku.
W sytuacji gdy leczenie farmakologiczne nie przynosi poprawy pomimo stosowania leków w maksymalnych dawkach, rozważa się leczenie operacyjne. Najczęściej wykonywanym zabiegiem jest wytworzenie wokół dalszego odcinka przełyku „kołnierza” ze sklepienia żołądka(fundoplikacja).