KOLKA NIEMOWLĘCA

KOLKA NIEMOWLĘCA – ROZPOZNANIE I PORADY

Kolka niemowlęca to inaczej bolesne skurcze jelitowo – żołądkowe. Związana jest zwykle ze zwiększoną ilością gazów jelitowych i wzdęciem brzucha. Problem dotyczy około 20 proc. niemowląt wieku od kilku tygodni do 3-5 miesiąca życia. Atak kolki niemowlęcej najczęściej pojawia się wieczorem. Objawia się napadowym niepokojem i długotrwałym, trudnym do ukojenia płaczem i nadmiernym krzykiem. Ponadto niemowlę ma zaciśnięte pięści, pręży się i wierzga nogami, może mu towarzyszyć zaczerwienie twarzy.

Pochodzenie

Przyczyna dolegliwości nadal nie jest wyjaśniona. Prawdopodobne ich podłoże stanowią zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego, prowadzące do bolesnych skurczów jelit, spowodowane :

1) nietolerancją laktozy

2) alergią na białka

3) nadmierną ilością gazów jelitowych spowodowanych np. nieprawidłową techniką karmienia(w przypadku niemowląt karmionych butelką warto skontrolować, czy otwór w smoczku jest odpowiedni ),pozycja przy karmieniu, szybkością wpływu pokarmu, podczas jedzenia ,połykaniem dużej ilości powietrza , odbijaniem lub procesami fermentacyjnymi.

4) działaniem drażniących składników pochodzących z pokarmu ( używki : tytoń, kofeina lub przypraw).                                                                                                   Możliwe też, że objawy kolki wynikają z niedojrzałości układu nerwowego, przejawiające się jako: zaburzenia domowego rytmu snu i czuwania, obniżonego progu wrażliwości na bodźce z otoczenia, zaburzenia w napięciu autonomicznego układu nerwowego.

Leczenie

Metody leczenia opierają się na:

– zmianie diety matki i/lub dziecka

Wykazano, że około połowy dzieci karmionych sztucznie wprowadzenie mieszanek mlecznych o znacznym stopniu hydrolizy, a u dzieci karmionych piersią zastosowanie przez ich matki diety hipoalergicznej ( z wykluczeniem mleka, soji, orzechów, ryb i pszenicy) , znacząco redukowało dolegliwości ( tj.czas płaczu)

– zmiana na poziomie zachowań (rodziców i dziecka)

I tu skuteczną metodą okazuje się ograniczenie narażania dziecka na bodźce zewnętrzne i pozostawienie go w spokoju podczas płaczu. Popularne interwencje w rodzaju noszenia, huśtania.

– leczenie farmakologiczne

Zwykle mamy zaczynają kurację od podawania niemowlęciu preparatów ziołowych, które mają działanie rozkurczowe, ułatwiające usuwanie gazów jelitowych. Należą do nich preparaty z kopru włoskiego lub specjalne mieszanki ziołowe – rumianek, koper włoski, melisa. Dostępne są również preparaty z olejkiem koperkowym, które łagodzą wzdęcia oraz usprawniają proces trawienia. Ale warto też wiedzieć, że napar z kopru włoskiego, nie zawsze przynosi dziecku ulgę. W przypadku zastosowania zbyt dużej dawki zwiększa wydzielanie gazów, więc może nasilić objawy kolki.

Często również zalecane są leki, które zmniejszają napięcie jelit poprzez obniżenie napięcia powierzchniowego pęcherzyków gazu zawartych w pokarmie i śluzie przewodu pokarmowego np.dimetykon (leki: esputicon, espumisan – krople), który ułatwia przesuwanie się powietrza w jelitach i likwiduje napięcie oraz powstały w ich wyniku ból. Jeśli kolka spowodowana jest przez zaparcia, pomocna będzie laktuloza (leki: lactulosum, duphalac – syrop), która poprawia perystaltykę. Gdy natomiast jej przyczyna są stany lękowe, zaleca się delikatne środki uspokajające zawierające np.neospasminę.

Domowe sposoby :

– ciepła kąpiel lub ciepły okład. Termofor z ciepłą wodą lub ogrzana pieluszka tetrowa położona na brzuchu dziecka powinna przynieść ulgę.

– delikatny masaż brzucha. Ruchy powinny być okrężne, w kierunku odwrotnym do ruchu wskazówek zegara. Uwagi: nie wolno wykonywać masażu bezpośrednio po jedzeniu.

– noszenie w pozycji pionowej. To pomoże dziecku w odbiciu bańki powietrza.

Kiedy do lekarza:

Przyczyną płaczu dziecka nie musi być kolka, dlatego jeśli zawiodą domowe sposoby i nie będzie poprawy po zastosowaniu leków, należy wybrać się do pediatry. Również gdy ataki kolki są wyjątkowo silne i pojawiają się codziennie, albo gdy dziecko ma biegunkę lub zaparcia, wymiotuje i nie chce jeść, konsultacja z pediatrą jest bardzo ważna.