RAK ŻOŁĄDKA może się rozwijać w dowolnym miejscu tego narządu. Pierwotny nowotwór złośliwy tego organu wywodzi się z nabłonka błony śluzowej żołądka. Szybko powstają przerzuty do okolicznych węzłów chłonnych, wątroby i płuc. U najbliższych krewnych występuje 2-4 częściej, a więc ma podłoże genetyczne. Częściej występuje u osób z grupą krwi A. Pod względem zapadalności na nowotwory jest na 6 miejscu u kobiet i na 9 miejscu u mężczyzn. Ryzyko wystąpienia raka żołądka wzrasta wraz z wiekiem, jednak zdarzają się przypadki zachorowania w każdej grupie wiekowej. Ryzyko zmniejsza się o połowę jeżeli spożywa się 5-20 posiłków zawierających warzywa i owoce. Bardzo ważna jest wczesna gastroskopia w przypadku niepokojących bólów brzucha. Przyczyny powstawania raka żołądka nie są do końca wyjaśnione. Prawdopodobnie nowotwór powstaje na podłożu nieswoistych uszkodzeń błony śluzowej, możliwy związek z infekcją Helicobacter pylori, możliwy związek ze spożywaniem konserwantów (azotanów i siarczanów), dieta obfitująca w pokarmy wędzone, marynowane, solone (bogata w azotany i azotyny), niskie spożycie warzyw i owoców (niedostateczna podaż witaminy C), palenie tytoniu (1,5-2-krotny wzrost ryzyka zachorowania).
Objawy: przewlekłe bóle brzucha, zwłaszcza w nadbrzuszu, nie mające charakteru kolkowego, brak apetytu, ból nasila się zwłaszcza po jedzeniu, łagodnieje na czczo, nudności i wymioty, zaparcia, w trakcie jedzenia wcześniej pojawia się uczucie sytości, objawy związane z niedokrwistością, dysfagia, czarny stolec, stan podgorączkowy, ewentualnie wyczuwalny guz w nadbrzuszu (późny objaw).
Obraz histologiczny raka żołądka jest różnorodny i zależy od typu morfologicznego. Istnieją liczne klasyfikacje raków żołądka, z których najprostszy jest podział Laurena na raki typu jelitowego, rozlanego i mieszanego. Rozpoznanie może być postawione jedynie przez lekarza patomorfologa, po obejrzeniu wycinków tkanki nowotworowej. Wycinek nowotworu może być pobrany w trakcie gastroskopii lub laparotomii.
Dodatkowo można wykonać takie badania jak: USG jamy brzusznej, badania radiologicznego żołądka z kontrastem, RTG klatki piersiowej, tomografia komputerowa, ultrasonografia endoskopowa (EUS) pozwala na rozpoznanie wczesnej postaci raka, badanie laparoskopowe – ocena podtorebkowych przerzutów do wątroby, sieci większej i mniejszej.
Szansę na wyleczenie stwarza operacyjne wycięcie nowotworu wraz z okolicznymi węzłami chłonnymi: nawet u chorych u których zmiana nowotworowa wydaje się nieoperacyjna, należy dążyć do operacyjnego zmniejszenia masy guza, gdyż jest to najskuteczniejsze postępowanie zwiększające szansę powodzenia ewentualnej chemioterapii lub radioterapii.