GRZYBICA STÓP jest powierzchownym zakażeniem grzybiczym skóry stóp. Zakaźne, przewlekłe i nawracające schorzenie wywołane jest przez dermatofity – grzyby chorobotwórcze pasożytujące na skórze, włosach i paznokciach. Może wystąpić w każdym wieku, częściej spotykana u nastolatków i osób młodych. Do zakażenia może dojść przez używanie cudzych skarpetek czy butów. Miejscami w których można się zarazić to łaźnie, sauny, kąpieliska, baseny. Osoby pracujące w bardzo wilgotnych i ciepłych pomieszczeniach, zwłaszcza, gdy mają na sobie gumowe obuwie, są także szczególnie narażani na grzybicę.
Objawy grzybicy stóp to świąd, złuszczenie, maceracja naskórka, wykwity pęcherzowe, które początkowo obejmują przestrzenie międzypalcowe. Objawy mogą obejmować także podeszwę i sklepienie stopy.
KLINICZNIE GRZYBICĘ STÓP DZIELI SIĘ NA RÓŻNE ODMIANY:
- odmiana międzypalcowa – pojawienie się wyniosłych rumieni, które cechują się znaczną maceracją naskórka. Ogniska mają tendencję do łuszczenia się, na ich powierzchni powstają pęcherzyki z wysiękiem. Zmiana dotyczy przestrzeni pomiędzy palcem trzecim oraz czwartym i czwartym i piątym, która stopniowo może przenieść się na pozostałe przestrzenie międzypalcowe,
- odmiana potnicowa – typowe są liczne pęcherzyki, które mogą tworzyć zlewne ogniska z nasilonym wysiękiem,
- odmiana złuszczająca – nawarstwiony naskórek z licznymi, bolesnymi popękaniami.
Przebieg grzybicy stóp jest przewlekły i wieloletni. Schorzenie określa się na podstawie badania mikrobiologicznego. Leczenie polega na stosowaniu środków przeciwgrzybicznych, usuwaniu zmienionych martwiczo fragmentów naskórka stóp.
Zapobieganie to przede wszystkim przestrzeganie zasad higieny osobistej, używanie obuwia kąpielowego w razie korzystania z sauny, pływalni, publicznych pryszniców, dokładne wycieranie przestrzeni międzypalcowej, częsta zmiana skarpetek, talkowanie stóp i obuwia.