Liszajec zakaźny

LISZAJEC ZAKAŹNY jest następstwem mieszanego zakażenia bakteriami paciorkowca lub gronkowca. Występuje najczęściej u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, szczególnie przy spadku odporności towarzyszącym różnym infekcjom. Bakterie przenoszą się bezpośrednio z chorego dziecka lub pośrednio poprzez przedmioty wspólnego użytku. Zakaźność jest bardzo wysoka, szczególnie w dużych zbiorowiskach takich jak przedszkola szkoły. Zakażenie objawia się pojawieniem wykwitów pęcherzykowo – krostkowych wypełnionych wodnistą treścią. Krosty pojawiają się na skórze pozornie niezmienionej lub wykazującej nieznaczne zaczerwienienie. Szybko wiotczeją, a następnie pękają, zawartość zasycha w grube, miodowe strupy. Strup po tygodniu odpada, a na skórze pozostają czerwone plamy, które z czasem znikają. Chorobie towarzyszy niewielka bolesność, powiększenie węzłów chłonnych oraz świąd. Zmiany skórne obejmują zwykle twarz, okolice nosa i ust.

Uniknięcie powikłań wiąże się z wczesnym podjęciem leczenia. Należy przeprowadzić odpowiednie badania bakteriologiczne, które ułatwiają wybór odpowiedniego antybiotyku. Gdy są to niewielkie zmiany chorobowe stosuje się leczenie miejscowe. Stosuje się wówczas aerozole, emulsje, kremy, maści z antybiotykiem. Kąpiele z dodatkiem środków antybakteryjnych przyspieszają proces gojenia się zmian. Stosuje się również okłady odkażające.

Aby nie dopuścić do rozprzestrzeniania się choroby jaką jest liszajec zakaźny należy przestrzegać zasad higieny osobistej:

  • często myć ręce,
  • często brać kąpiele,
  • zmieniać ubranie,
  • unikać wilgotnych i gorących pomieszczeń,
  • myć zainfekowaną skórę wodą i delikatnym mydłem 2-3 razy dziennie przed aplikacją leku,
  • używać tylko swojego ręcznika,
  • unikać drapania, które powoduje przenoszenie infekcji na zdrową skórę.

W wyniku odpowiedniego leczenia liszajec ustępuje całkowicie po 7-10 dniach. W okresie leczenia chory powinien pozostać w domu, aby nie doszło do kolejnych zakażeń.