PRZEBARWIENIA SKÓRY- Jak z nimi walczyć?
Przebarwienia najczęściej pojawiają się na twarzy, dekolcie i dłoniach. Są dosyć trudne do zatuszowania makijażem, więc najlepiej je usnąć.
Dlaczego przebarwienia pojawiają się na skórze?
Główną przyczyną przebarwień są promienie UV emitowane przez słońce lub lampy w solarium. Jest jednak wiele innych czynników, które mogą sprzyjać powstawaniu plam na skórze. Do najczęstszych należą zaburzenia hormonalne. Przebarwienia pojawiają się np. podczas ciąży, w okresie menopauzy, towarzyszą nieprawidłowej pracy jajników czy chorobom tarczycy Niekiedy przebarwienia. Tworzą się po użyciu środków zwiększających wrażliwość skóry na promienie UV, np. kosmetyków zapachowych, niektórych leków (m.in. antybiotyków), ziół ( zwłaszcza dziurawca). Ciemnobrązowe zabarwienie skóry wokół oczu może natomiast świadczyć o zaburzeniach pracy nerek.
Jak powstają plamy na skórze?
W naskórku znajdują się komórki barwnikowe ( melanocyty), które produkują barwnik ( melaninę). Barwnik ten jest rodzajem naturalnego filtra, który częściowo pochłania i rozprasza promienie ultrafioletowe. Czasem pod wpływem różnorodnych czynników wytwarzanie melaniny zostaje zakłócone – jest jej zbyt dużo, barwnik rozkłada się nierównomiernie lub komórki barwnikowe nadmiernie się rozrastają. Wtedy na skórze pojawiają się przebarwienia.
Czy przebarwienia mogą same zniknąć?
Czasami tak, np. zmiany, które pojawiły się w czasie ciąży, znikają niekiedy w ciągu roku po porodzie, gdy praca hormonów powróci do normy. Większość przebarwień nie znika jednak samoistnie. Aby całkowicie pozbyć się się przebarwień trzeba jak najwcześniej zacząć terapię, jednak żadne leczenie nie będzie skuteczne , jeżeli pacjent nie będzie chronił skóry przed promieniami UV.
Co robić , by przebarwienia się nie pojawiły?
Przede wszystkim należy wystrzegać się nadmiernego opalania. Osoby, które mają skłonność do przebarwień powinny chronić skórę przed słońcem. Gdy przebywają na słońcu muszą używać kremów z filtrem UV.
Leczenie:
Miejscowe:
Hydroksykwasy:
- Alfa – hydroksykwasy (np. glikolowy, mlekowy, cytrynowy, szczawiowy)- kwas glikolowy stosowany jest najczęściej; oprócz poprawy kolorytu skóry, przyspiesza odnowę komórkową, redukuje zmarszczki, poprawia nawilżenie i fakturę skóry,
- Beta – hydroksykwasy (np. salicylowy zawarty w płynie Jessnera) – stężenia 3-5% kwasu salicylowego powodują złuszczanie naskórka,
- Wielohydroksykwasy (np. glukonolakton, kwas laktobionowy, mleczan kwasu glukonowego) – dają lepsze efekty kliniczne u osób z wrażliwą skórą, w trądziku różowatym, zaburzeniach rogowacenia;
Hydrochinon– w stężeniu 2% stosowany do usuwania i rozjaśniania plam soczewicowatych, piegów, ostudy, przebarwień pozapalnych. Nie wykazuje właściwości alergizujących, nie powoduje odbarwień zdrowej skóry. Połączenie hydrochinonu z kwasem glikolowym powoduje silniejsze jego działanie nawet przy mniejszym stężeniu.
Pochodne witaminy A (tretinoina, isotretinoina) – o sile działania zbliżonej do hydrochinonu, ale muszą być stosowane dłużej. Obarczone ryzykiem wystąpienia objawów niepożądanych: świądu, rumienia, złuszczania i suchości skóry.
Kwas kojowy – blokuje enzym biorący udział w syntezie melaniny; ma też działanie przeciwbakteryjne, zapobiega tworzeniu wolnych rodników.
Kwas azelainowy – wykorzystywany w leczeniu ostudy, przebarwień w przebiegu trądzika różowatego i pospolitego, odczynów fototoksycznych i fotoalergicznych. Ma średnią moc działania, nie wywiera wpływu na piegi, plamy soczewicowate, brodawki łojotokowe i znamiona barwnikowe.
Zabiegi laserowe
Światło lasera wybiórczo pochłaniane jest przez melaninę, podgrzewa komórki zawierające barwnik powodując ich zniszczenie. Najlepsze efekty uzyskuje się stosując lasery Ng:Yag, rubinowe oraz żródła światła (IPL) w leczeniu: piegów, plam soczewicowatych, przebarwionych brodawek łojotokowych, a także przebarwień polekowych.
Peeling – Cosmelanjest najskuteczniejszą kuracją wybielającą w porównaniu do terapii depigmentacyjnych dostępnych obecnie na rynku. Zawiera czynniki rozjaśniające o natychmiastowym działaniu. Nie posiada substancji o działaniu keratolitycznym.
Mikrodermabrazja
Metoda mechanicznego ścierania naskórka z użyciem głowic diamentowych bądź korundu (tlenku glinu). Pod względem głębokości ścierania i skuteczności odpowiada peelingowi chemicznemu i uszkadza skórę w mniejszym stopniu niż dermabrazja laserowa. Stosowana do usuwania plamistych nierównomiernych przebarwień.
Krioterapia
Leczenie zimnem daje satysfakcjonujące wyniki w przypadku rogowacenia starczego, plam soczewicowtych, brodawek łojotokowych.
Metody chirurgiczne – stosowane w celu usunięcia np. znamion barwnikowych