RZEŻĄCZKA jest chorobą zakaźną przenoszoną drogą płciową. Wywołuje ją bakteria: dwoinka rzeżączki (Neisseria gonorrhoeae). Zakażenie następuje głównie przez kontakt płciowy. Można się nią zarazić również poprzez wspólne używanie np. ręczników i pościeli. U małych dziewczynek ze względu na budowę oraz skład wydzieliny narządów płciowych, łatwo o zarażenie drogą pośrednią, np. przez przebywanie w łóżku z chorymi dorosłymi czy wspólne używanie np. gąbek do mycia lub ręczników do wycierania okolic intymnych. Choroba ta dotyczy zarówno mężczyzn jak i kobiet. Największe ryzyko zakażenia rzeżączką występuje u osób pomiędzy 16 a 25 rokiem życia. Ma to związek z utrzymywaniem kontaktów seksualnych z przygodnymi partnerami bez odpowiednich zabezpieczeń.
Objawy i przebieg choroby:
- rzeżączka u mężczyzn: okres wylęgania choroby trwa od 2 do 6 dni. Początkowe objawy to pieczenie w cewce moczowej nasilające się przy oddawaniu moczu, wyciek ropny z cewki. Nawet bez leczenia choroba ustępuje, ale daje nawroty, przechodzące w stan przewlekły. Nieleczona rzeżączka może prowadzić do zapalenia gruczołu krokowego, czasem zakażenie obejmuje także odbyt i gardło. Skutkiem przebytej choroby u mężczyzn może być również zapalenie najądrzy, stawów albo opon mózgowych,
- rzeżączka u kobiet: początkowo przebiega bezobjawowo, później pojawia się ropna wydzielina z dróg rodnych, czasem pieczenie przy oddawaniu moczu oraz zaburzenia cyklu miesiączkowego. Kobieta ciężarna zakażona rzeżączką przenosi chorobę na dziecko w czasie porodu. Objawy u dziecka to zapalenie spojówek, które może doprowadzić do trwałej utraty wzroku. Dlatego aby temu zapobiec, standardowo wszystkim narodzonym dzieciom jednorazowo zakrapla się do oczu azotan srebra. Nieleczona rzeżączka prowadzi do wielu powikłań. U kobiet może dojść do zajęcia przez bakterie szyjki i trzonu macicy, a także jajowodów i jajników, co prowadzi do bezpłodności.
Zakaźność rzeżączką występuje zarówno podczas objawów oraz w okresie wylęgania choroby. Od chwili podejrzenia lub stwierdzenia choroby nie wolno utrzymywać stosunków płciowych aż do czasu, gdy otrzymamy wyraźną zgodę lekarza. Rzeżączkę można wykryć podczas badania bakteriologicznego wydzieliny z cewki moczowej – u mężczyzn, z pochwy – u kobiet. Leczenie polega na podaniu choremu odpowiedniego antybiotyku. Nieleczona rzeżączka prowadzi do bardzo poważnych powikłań. Leczenie powinno przebiegać pod stałą kontrolą lekarza dermatologa – wenerologa. W przypadku zlekceważenia choroby i wystąpieniu powikłań często konieczne jest nawet leczenie szpitalne.