Płaskostopie

Każdy rodzi się z tzw. płaskostopiem fizjologicznym. Wraz z rozwojem człowieka mięśnie stóp stopniowo się wzmacniają. Dzięki temu po wewnętrznej stronie stopy między piętą a paluchem tworzy się charakterystyczne sklepienie podtrzymywane przez mięśnie. Niekiedy proces ten nie przebiega tak, jak powinien. Mimo upływu czasu łuk jest bardzo niski albo w ogóle go nie ma. Dochodzi do płaskostopia, nazywanego platfusem.

Prawidłowo zbudowana stopa nie dotyka podłoża całą powierzchnią, jej kości układają się w łuk wynika to z naturalnie fizjologicznych sklepień. Gdy dochodzi do obniżenia sklepień stopy mamy do czynienia z płaskostopiem. Przy płaskostopiu prawie cała stopa przylega do podłoża. Kości w takiej stopie ułożone są w linii prostej. Stopa zbudowana prawidłowo wspiera się o podłoże trzema punktami: piętą, głową pierwszej kości śródstopia, głową piątej kości śródstopia.

Wyróżnia się kilka postaci płaskostopia:

  • stopa płaska statycznie jest najczęściej występująca postacią płaskostopia, powstająca na skutek nadmiernego ciężaru ciała (nadwagi), zbyt dużego i zbyt długo trwającego obciążenia zewnętrznego oraz na skutek osłabienia stawów i więzadeł w przebiegu różnych chorób,
  • stopa płaska podłużnie objawia się zmianami w stawie piętowo – skokowym i stawie skokowo-łódkowym. Pojawiają się wyrośla kostne oraz wielkie bóle, które wywołują nawyk nieprawidłowego stawiania stopy i w efekcie chód staje się niezgrabny,
  • stopa płaska poprzecznie wywołane niewydolnością mięśniową lub więzadłową stopy, która objawia się silnymi bólami, nasilającymi się przy pojawieniu się modzeli, czyli zgrubień skóry, w okolicy obniżonych głów kości śródstopia.

Przyczyną płaskostopia jest obciążenie stóp przy jednoczesnym osłabieniu mięśni i więzadeł, noszenie niewłaściwego obuwia lub nadwaga. Płaskostopie może być wrodzone lub porażenne. Płaskostopie prowadzi do powstawania przewlekłych stanów zapalnych torebek i więzadeł stawowych stopy, jej obrzęku i bolesności utrudniających, niekiedy nawet uniemożliwiających, stanie i chodzenie. Wynikiem płaskostopia poprzecznego często jest paluch koślawy.

Leczenie jest zachowawcze: gimnastyka korekcyjna, wkładki korekcyjne i obuwie ortopedyczne. Dobrym sposobem jest chodzenie na boso po płaskich bądź nierównych powierzchniach). Ciężkie przypadki płaskostopia wymagają leczenia operacyjnego. Stopy płaskie mogą być także wrodzone lub porażenne