Guzki krwawnicze (żylaki odbytu) zwane hemoroidami możemy określić mianem choroby cywilizacyjnej, ze względu na powszechność jej występowania. Dla chorych to wstydliwa dolegliwość, dlatego często leczą się na własną rękę. Jednak w przypadku zaawansowanej choroby może mieć to negatywny skutek, dlatego już przy pierwszych objawach najlepiej zasięgnąć porady lekarza.
Nazwa hemoroidy pochodzi z greckiego słowa „hemoroides” czyli przepływ krwi. Zrozumienie tej choroby możliwe jest gdy poznamy anatomię końcowego odcinka przewodu pokarmowego jakim jest odbytnica. Hemoroidy określa się jako żylaki odbytu, jest to splot naczyń w błonie śluzowej znajdujący się wewnątrz kanału odbytu. Końcowe tętniczki przechodzą w żyły, które tworzą w górnej części kanału odbytu poduszeczki naczyniowe. Poduszeczki te otoczone są dwoma mięśniami okrężnymi tzw. zwieraczami odbytu, którego zadaniem ich jest utrzymanie jego szczelności. Dzięki nim możemy panować nad oddawaniem stolca czy gazów.
Mięśnie te są w ciągłym stanie napięcia co powoduje zastój krwi w hemoroidach, ich pęcznienie, ścisłe przyleganie do siebie i utrzymanie szczelności kanału odbytu. Mięśnie zwieracza odbytu podczas oddawania stolca rozluźniają się, wówczas następuje odpływ krwi zgromadzonej w hemoroidach. Gdy w splocie naczyń dochodzi do zatrzymania krwi – która nie może swobodnie znaleźć ujścia, mówimy wówczas o stanie chorobowym. Następuje zaburzenie funkcjonowania układu wydalniczego. Początkowo pojawia się ból, w późniejszym etapie choroby krwawienie. Chorzy skarżą się również na uczucie niecałkowitego wypróżnienia, swędzenie oraz wypadanie żylaków.
Stopnie zaawansowania choroby (powyżej I stopnia przypadłość jest bardzo bolesna, nie tylko przy korzystaniu z toalety ale też przy pozostawaniu w pozycji siedzącej):
I – pojawiają się małe żylaki, obserwuje się ślady krwawienia,
II – wypadanie hemoroidów bez powrotu do ściany kanału. Większe guzki powodują ból i krwawienie. Podczas oddawania stolca wypadają i spontanicznie wsuwają się do środka,
III – hemoroidy wysuwają się na zewnątrz, ale tkankę można z powrotem umieścić w kanale analnym,
IV – bezpowrotne wypadanie żylaków.
Przyczyny powstawania żylaków odbytu nie są do końca znane. Choroba ta może dokuczać każdemu, najczęściej jednak występuje u osób po pięćdziesiątym roku życia, a także u tych których praca wymaga siedzącego trybu życia (np. kierowcy).
Niektóre przyczyny powstawania hemoroidów:
przewlekłe zaparcia, które zmuszają chorego do silnego parcia,
nieodpowiednia dieta, w której brak włóknika z warzyw i owoców,
mała ilość płynów,
długie przebywanie w pozycji siedzącej lub stojącej,
niezdrowy styl życia, mało ruchu i brak aktywności fizycznej,
ciąża i poród,
biegunki,
częste wymioty,
niewydolność serca,
nadciśnienie tętnicze,
rak odbytnicy,
wrodzona słabość mięśni zwieracza odbytu,
przekrwienie żylne w przypadku istnienia guzków w miednicy,
zbyt długie „posiedzenia” sprzyjają wysuwaniu się guzków krwawniczych z odbytu.
Leczenie:
Przy łagodnych objawach choroby należy postępować zachowawczo, przestrzegać odpowiedniej diety, higieny oraz stosować łagodne leki w postaci: czopków, maści i pigułek. W cięższych przypadkach bezwzględnie należy udać się do lekarza, który wykona odpowiednie badanie i zaleci leczenie. Obecnie jest stosowanych wiele zabiegów, do których należy: fotokoagulacja, zamrażanie (krioterapia), ligatura metodą Barrona (zabieg polegający na założeniu ciasnej gumowej opaski na podstawę guzka hemoroidalnego co hamuje dopływ krwi i powoduje martwicę guzka) lub w ostateczności zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu niebezpiecznych guzów krwawniczych. Pamiętajmy – Hemoroidy w początkowych fazach są szybko i całkowicie wyleczalne.
PREPARATY NA HEMOROIDY dostępne w APTECE INTERNETOWEJ